คืนวันเข้าหอ
ดีใจด้วยนะ” เสียงเพื่อนๆที่ต่างแสดงความยินดี ทำให้ตุ๊กตายิ้มรับแก้มแทบปริ รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเพื่อนๆที่ต้องลำบากมาร่วมงานแต่งงานของเธอที่จัดห่าง จากกรุงเทพเกือบ 400 กิโล เนื่องจากเธอย้ายตามว่าที่สามีมาทำงานที่นี่โดยเธอบรรจุเป็นข้าราชการประจำ สำนักงานที่ดินจังหวัด ส่วนว่าที่สามีทำงานธนาคารที่มีสาขาอยู่ในจังหวัดเดียวกัน จนเมื่อเห็นว่าสมควรแก่เวลาแล้วจึงกำหนดจัดงานแต่งงานขึ้นที่นี่โดยเชิญ เพื่อนๆที่เคยเรียนด้วยกันตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัยมาร่วมงานด้วย หลังจากจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้ว ญาติสนิทของทั้งสองฝ่ายก็พาว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวมาส่งที่ห้องหอซึ่งก็คือ ห้องพักที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้สำหรับทั้งสองโดยเฉพาะ ซึ่งเป็นห้องที่ดีที่สุดของโรงแรม มีห้องรับแขกแยกต่างหากจากห้องนอน “โห สวยจังเลย” เพื่อนที่เดินไปส่งเอ่ยปากชมหลังจากเห็นห้องหอ เพราะทางโรงแรมจัดกระเช้าดอกไม้ไว้บนโต๊ะรับแขก และยังโปรยกลีบกุหลาบสีแดงบนผ้าปูเตียงจนทั่ว พอส่งว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอเรียบร้อย บรรดาญาติและเพื่อนๆก็เอ่ยปากอวยพรอีกครั้งก่อนจะทยอยเดินทางกลับ “ขอบใจมากจ้ะทุกๆคน ตาจัดที่พักไว้ให้แล้วนะ แล้วพรุ่งนี้